Mijn kont steekt over de rand van het bed en mijn arm slaapt. Naast/op me ligt een snotterig meisje met haar voetjes omhoog tegen me aan gekruld. Het licht op de overloop heb ik aan gelaten en door de kier van de deur schijnt genoeg licht om de contouren van Linde's gezichtje te kunnen zien.
Ik luister naar het zachte gesnurk en de zware ademhaling die worden veroorzaakt door de grote hoeveelheid snot in haar neus. Voorzichtig probeer ik mijn arm onder haar vandaan te trekken zodat er langzaam weer bloed naar mijn vingers loopt.
Dit is fijn.
Na een heftige week waarin Linde bijzonder veel moest huilen en niks goed was. Een week waarin haar moeder daardoor ook regelmatig radeloos tranen liet rollen. En na een week waarin ze pas écht leerde lopen en ik haar ineens zo groot vind, is dit fijn.
Zo samen een halve meter delen in een bed van 1,80. Maar voor een moeder met een slapende dreumes tegen zich aan, is die halve meter meer dan genoeg!
12-11-2014
No comments:
Post a Comment